Fransada Çalışma Kanunları çesitli bölümlerden oluşur. Bunun ilk ayağı iş sözleşmesidir. İş sözleşmesinde İş koşulları yazılı Sekilde (Contrats de travail) belirtilmelidir. Beş ana is sözleşmesi türü vardır.
Tam zamanlı sözleşme - CDI (Contrat à durée indéterminée):
Bu sözleşmenin sabit bir çalışma süresi (yani sözleşmenin belirli bir bitiş tarihi ) yoktur. İstihdamın başlangıcında genellikle 3 aylık bir deneme süresi vardır. Taraflardan herhangi biri bir sözleşmeyi feshetmeyi seçebilir. Bu tür bir sözleşme, işveren tarafından işçiyi işten çıkarma söz konusu olduğunda komplike ve zor olduğu için işçi için kesin ve sağlam bir iş imkanıdır.
Tam zamanlı sabit süreli sözleşme - CDD (Contrat à durée déterminée):
Bu, belirli bir iş süresi uzunluğuna sahip tam zamanlı bir sözleşmedir. Minimum süre yoktur, ancak 9 ay normaldir. Yalnızca ilk sözleşmeyle aynı süre için yenilenebilir. Birinin CDD sözlesmesi altında çalışabilmesi için izin verilen maksimum süre 18 aydır, bundan sonra istihdamın durması veya bir CDİ'ya yani tam zamanlı iş sözleşmesine çevrilmesi gerekir. İşveren, resmi fesih tarihinden önce CDD sözleşmesine son veremez. Bugün Fransa'daki yeni sözleşmelerin çoğu CDD şeklindedir , bunun temel sebebi ise, CDİ'lardaki insanları işten çıkarmayla ilgili zorluklar ve bunun işveren tarafında yaratacağı maliyetlerden ötürü tercih edilir.
Geçici iş sözleşmesi (Contrat temporaire):
Sözleşme koşulları neredeyse bir CDD(tam zamanlı sabit süreli iş sözleşmesi ) ile aynıdır. Temel fark, üç tarafın dahil olmasıdır; çalışan, fransız iş bulma kurumu ve işveren şirket. Şirketler geçici bir çalışanı yalnızca kısa süreli bir faaliyetin yerine getirilmesi için kullanabilir. Bir şirketin daha sonra doğrudan geçici bir çalışanla sözleşme yapmasını önleyecek bir yasa yoktur, ancak bu, ajansa bir ücret ödemek zorunda oldukları anlamına gelebilir.
Yarı zamanlı sözleşme (Contrat de travail à temps partiel):
Fransada Çalışma esnasında diğer bir iş sözleşmesi ise ; Yarı zamanlı yani part time sözleşmedir. Bu sözleşmede ise , tam sözleşmeli çalışanların çalışma saatlerinin % 80'inden az olarak kabul edilir. Fransa'da ortalama yarı zamanlı çalışanların , çalışma saatleri haftalık yaklaşık 23 saattir. Özel sektörde asgari çalışma saatleri yasal olarak belirtilmemiş olmakla birlikte, sosyal güvenlik yardımlarına hak kazanmak için en az 60 saat ayda çalışıyor olmak gerekmektedir. Kamu sektöründeki işler veya yasal olarak sınırlı çalışma saatleri olan bir sektördekiler için, yarı zamanlı çalışma saatleri tam zamanlı sözleşmeler için olanların% 50-80'i olmalıdır.
Belirli aralıklarla istihdam (Le travail ):
Bu tür bir sözleşme esas olarak üzüm toplama veya turizm endüstrisinde çalışma gibi mevsimlik işcilere yapilan sözlesme tipidir.
İş sözleşmelerinde değişiklik
İşvereniniz iş sözleşmenizdeki bir koşulu değiştirmeyi önerebilir: konum, çalışma saatleri veya ödeme gibi maddeler değiştirilebilir.
İşvereniniz değişikliği ekonomik nedenlerle (ekonomik faktörlerden veya şirket işlerindeki teknolojik değişikliklerden kaynaklanan bir nedenle ) düşünüyorsa, bunu size yasal olarak bir mektupla (lettre recommandée avec accüşé de réception) bildirmelidir.
Bir mektup normalde işvereni reddetmenizi bildirmek için süre olarak 1 ay süreniz olduğunu belirtir. Aksi takdirde itiraz etmeyip , itiraz hakkınızı bu süre içinde belirtmediğinizde, değişikliği kabul etmiş sayılırsınız. Reddederseniz, işveren sizinle birlikte çalışmamayı isteyebilir , bu da normalde sizi isten cikaracak olmak veya bir uzlaşma (tazminat ) teklif etmeyecegi anlamina gelir. Minimum hizmet süresinin üzerindeyseniz bildirimde , tazminatı alma hakkına sahipsiniz.
Toplu sözleşmeye dayalı sözleşmeli çalışma saatlerinin azaltılması bireysel sözleşme değişikliği teşkil etmez. Böyle bir değişikliği reddederseniz, işten çıkarılmanız ekonomik nedenlere dayanmayan bireysel bir işten çıkarmadır.
